Gospodarstwo z minionych dekad. Opuszczony dom przy drodze.

Często przemierzając trasę ze swojej rodzinnej miejscowości do Warszawy widywałam sylwetkę tego opuszczonego gospodarstwa, które umiejscowione jest tuż przy samej drodze. Widziałam je podczas trwania różnych pór roku, różnych pór dnia, ale zawsze było dla mnie tak samo intrygujące. Po prawie roku udało się w końcu do niego wybrać. Na początku, kiedy znalazłam się już w okolicy mojego wypatrzonego miejsca obawiałam się, że może nie jest ono tak do końca opuszczone. Z zewnątrz stan nie był najgorszy, wokół rozpościerało się pole, które było zadbane - widać ktoś się nim zajmował. Niedaleko znajdowało się kolejne gospodarstwo, już nowocześniejsze a przede wszystkim - zamieszkałe. Czasami tak jest, że mieszkańcy niedalekiego gospodarstwa są właścicielami tego, które stoi opuszczone i ciągle niszczejące. W tym wypadku pomimo samego południa w niedziele, dnia i pory odpoczynku nikt nie zainteresował się mną. Na początku przyjrzałam się budynkom z bliska: dom, stodoła i jakiś mały budynek gospodarczy który był najwidoczniej śmietnikiem biorąc pod uwagę to, jaki zapach się w środku roztaczał. Najbardziej zaintrygowała mnie wycięta gwiazda, łudząco podobna do gwiazdy Dawida która znajdowała się w górnej części chaty. Swoim Tokiem myślenia doszłam do wniosku, że być może byli mieszkańcy byli Żydami, jednak dość szybko informacje, które pozyskałam wytłumaczyły mi sens tworzenia takich - pewnego rodzaju - ozdób. Nie miało to pełnić właśnie funkcji dekoracyjnej, raczej sprawiało, że dom "oddychał", dzięki w domu nie było zbyt wilgotno. Co do samego domu ciężko stwierdzić, kiedy został opuszczony. W jednym pomieszczeniu, które najprawdopodobniej było kuchnią (chociaż wygląda na dość dziwne połączenie kuchni i pomieszczenia gospodarczego) znajduje się bardzo dużo zboż, które pomimo warunków i jak się wydaje po obecnym stanie wnętrza domu - długim czasie opuszczenia domu, nie sfermentowało. To co zostało w środku to tylko skrawki przeszłości i śladów byłych właścicieli. Pomieszczenia dzisiaj wyglądają bardzo przygnębiająco, walają się po nich stare butelki,klucze, urządzenia gospodarcze i buty - pewnie byłych właścicieli. Miejsce, które zrobiło na mnie wrażenie - jesienią wygląda niesamowicie w słoneczne dni, tak samo niezwykle wygląda w typową, jesienną szarugę. Jednak atosfera miejsca jest taką, która zachęca do kolejnych odwiedzin.